Tygrys bengalski

Tygrys bengalski (Panthera tigris tigris) – najliczniejszy podgatunek tygrysa i największy, nie licząc tygrysa syberyjskiego (P. t. altaica), ze współcześnie żyjących kotowatych. Trzecim tak dużym kotem był żyjący jeszcze w latach 60. XX wieku tygrys kaspijski (P. t. virgata). Wszystkie trzy wymienione tygrysy zaliczane są do największych kotowatych jakie kiedykolwiek istniały. Tygrys bengalski jest narodowym zwierzęciem Bangladeszu.


Charakterystyka
Ubarwienie pomarańczowo-brązowe z czarnymi pręgami. Występuje również w odmianie bez pręg, albinotycznej (biały) i melanistycznej (czarny).

Białe tygrysy bengalskie w Haifa Educational Zoo
Dojrzały samiec osiąga przeważnie długość do 290 cm (razem z ogonem długim na ok. 1 m.) przy przeciętnej masie ciała 220–230 kg (podobną wielkość i masę ma lew). Samice są mniejsze – osiągają do 250 cm długości i przeciętnie ok. 140 kg masy ciała. Największy odnotowany w literaturze osobnik nazwany Bachelor of Powalgarh, zastrzelony w 1930 roku w Kumaon (północne Indie) mierzył 3228 mm długości. Najcięższy osobnik ważył 258,2 kg.
Samce zajmują terytoria o powierzchni od 30–105 km², a samice od 10–39 km². Ze względu na zmniejszające się powierzchnie siedlisk dostępnych dla tak dużych drapieżników w Indiach obserwowane jest największe ich zagęszczenie. Spotykane są nawet grupy wzajemnie tolerujących się osobników – tygrysy są samotnikami o wysoko rozwiniętej agresji terytorialnej.